Mijn Texel is ons Texel geworden

Mijn Texel is ons Texel geworden. Ik kom nu al 34 jaar op Texel. Texel geeft mij rust. Voor mijn kinderen betekent Texel genieten van het bos, de zee en hun speciale plek bij de vuurtoren. Voor mijn man is het alleen maar genieten en weg zijn van de drukte op het vaste land. Dit jaar nemen we een nieuwe Texelganger mee, onze Engelse Bull Max. Lekker met zijn snuit woelen in het gras en in het zand, rennen door het bos en genieten van het zonnetje dat altijd aanwezig is. Nu verblijven we op Texel met onze vouwwagen op boerencamping De Rhoon. We zijn in mei gekomen voor tien dagen. We laten de vouwwagen tot eind juni staan. Heerlijk lekker tijdens de weekenden de zilte lucht opsnuiven. We weten niet hoe gauw we op vrijdagmiddag de kinderen op moeten halen om daarna in de auto te springen. Op de veerboot begint de ontlading. Alles glijdt van ons af. De drukte van de wegen, geen telefoon en internet. Alles is op Texel gemoedelijker. Onze dochter is een meisje met een beperking. Op Texel slaapt ze heerlijk, ze lacht en fiets naar harte lust. Ze kan hier zichzelf zijn en hoeft even niet aan de hoge normen te voldoen. Ons zoontje ziet Texel als een groot avontuur. Hij heeft alleen nog geen vulkaan gezien. We hebben hem verteld dat hij dit niet kan vinden op Texel. Maar hij gaat gewoon door met zijn zoektocht. Wij genieten van de natuur, de vogels en het strand. Af en toe even pikken we een gezellig terras in Den Burg om te genieten van alle gemoedelijke mensen die waarschijnlijk hetzelfde voelen als wij. Minimaal 1 keer per jaar naar Texel, dat moet gewoon. Wij houden van Texel om alles wat we in de grote stad niet hebben. Ik hou van ons Texel. Door Rosita van Lovere

Meldt dit verhaal