Huize Brakestein heette oorspronkelijk 'het Huis aan den Put', maar werd rond 1745 vernoemd naar de familie Braak, die hier lange tijd woonde. Aan het eind van de 18e eeuw liet de toenmalige eigenaar Leendert den Berger bij Huize Brakestein een tuin in Franse stijl aanleggen. In deze tuin stonden o.a. beelden van Ceres en Neptunus die momenteel in de tuin van Atelier De Vermaning in Den Hoorn staan.

Historische werken

Deze beelden zijn daar geplaatst toen in deze voormalige doopsgezinde kerk een scheepvaartmuseum gevestigd was. In Huize Brakestein bevond zich een beschilderde houten wand met houtsnijwerk. Deze wand is na restauratie op een goed zichtbare plek in Hotel De Lindeboom in Den Burg geplaatst.

Wezenputten

Tegenover Brakestein bevinden zich de Wezenputten. Deze waren eigendom van het weeshuis in Den Burg, dat het water uit deze putten vooral verkocht aan de schepen die vanaf de Reede van Texel vertrokken. In 1676 ontvingen de regenten van het weeshuis een octrooi, waarbij werd bepaald ook Texelaars die water uit de Wezenputten haalden, daarvoor moeten betalen: twaalf stuivers per jaar. De geldkist waarin de opbrengst van de waterverkoop bewaard werd, staat in museum Kaap Skil. Het Texelse water was populair.

Via de Skilsloot

Door het hoge ijzergehalte (zichtbaar aan de bruine kleur) was het water uit de Wezenputten langer houdbaar dan water van elders. Normaliter was de meegenomen voorraad voldoende tot Kaap de Goede Hoop, waar aan de Tafelbaai vers water kon worden ingenomen. De vaten met water uit de Wezenputten werden met bootjes via de Skilsloot naar de dijk vervoerd. In 1795 werd de Skilsloot verlengd tot de haven, zodat de vaten niet meer over de dijk getrokken hoefden te worden.

Jeneverbuurtje

Behalve water namen de schepen op Texel schapen in als proviand voor onderweg. Aan het einde van de Skilsloot, op de plaats waar de watervaten over de dijk gehesen werden, heerste vaak grote bedrijvigheid. Vanzelfsprekend werden hier herbergen gevestigd en ontstond de naam Jeneverbuurtje. Een andere naam voor deze buurt was Kollegat (gat = doorgang, kol = prostituee). Na een maandenlang verblijf op zee verbrasten veel zeelieden hier in enkele dagen hun zuurverdiende geld. De officiële naam van deze straat is nu 't Buurtje.